و وصـيـت مـن بـه نـويـسـنـدگـان و گـويـنـدگـان و روشـنـفـكـران و اشـكـال تـراشـان و صـاحـب عـقـدگان آن است كه به جاى آن كه وقت خود را در خلاف مسير جـمهورى اسلامى صرف كنيد و هر چه توان داريد در بدبينى و بدخواهى و بدگويى از مـجـلس و دولت و سـايـر خـدمـتـگـزاران بـه كـار بـريـد و بـا ايـن عمل كشور خود را به سوى ابرقدرت ها سوق دهيد، با خداى خود يك شب خلوت كنيد و اگر بـه خـداونـد عـقيده نداريد با وجدان خود خلوت كنيد و انگيزه باطنى خود را كه بسيار مى شـود خـود انـسـان هـا از آن بـى خـبـرنـد، بـررسـى كنيد.
ببينيد آيا يا كدام معيار و با چه انـصـاف خـون ايـن جـوانـان قلم قلم شده را در جبهه ها و در شهرها ناديده مى گيريد و با مـلتـى كـه مـى خـواهـد از زيـر بـار سـتـمـگران و غارتگران خارجى و داخلى خارج شود و اسـتـقـلال و آزادى را بـا جـان خود و فرزندان عزيز خود به دست آورده و با فداكارى مى خـواهـد آن را حـفـظ كـنـد، به جنگ اعصاب برخاسته ايد، و به اختلاف انگيزى و توطئه ها خـائنانه دامن مى زنيد و راه را براى مستكبران و ستمگران باز مى كنيد؟ آيا بهتر نيست كه بـا فكر و و قلم و بيان خود دولت و مجلس و ملت را راهنمايى براى حفظ ميهن خود نماييد؟ آيـا سـزاوار نـيـست كه
و از همين قماش توطئه ها و شايد موذيانه تر، شايعه هاى وسيع در سـطـح كشور و در شهرستان ها بيشتر بر اين كه : (جمهورى اسلامى هم كارى براى مـردم انـجـام نـداد. بـيـچـاره مردم با آن شوق و شعف فداكارى كردند كه از رژيم ظالمانه طـاغـوت رهـايـى يابند، گرفتار يك رژيم بدتر شدند، مستكبران مستكبرتر و مستضعفان مـسـتـضعف شدند، زندان ها پر از جوانانى كه اميد آتيه كشور است ، مى باشد و شكنجه ها از رژيـم سـابـق بـدتـر و غـيـرانسانى تر است . هر روز عده اى را اعدام مى كنند به اسم اسلام ، و اى كاش اسم اسلام روى اين جمهورى نمى گذاشتند، اين زمان از زمان رضاخان و پـسـرش بـدتـر اسـت ، مـردم در رنـج و زحـمـت و گـرانـى سـرسام آور غوطه مى خورند و سـردمـداران دارنـد ايـن رژيـم را بـه رژيـمـى كـمـونـيـسـتـى هـدايـت مـى كـنـنـد امـوال مردم مصادره مى شود و آزادى در هر چيز از ملت سلب شده ) و بسيارى ديگر از اين قـبـيـل امـور كه با نقشه اجرا مى شود.
و دليل آن كه نقشه و توطئه در كار است آن كه هر چـنـد روز يـك امـر در هـر گـوشـه و كـنـار و در هر كوى و برزن سر زبان ها مى افتد. در تـاكـسـى هـا هـمـيـن مـطـلب واحد و در اتوبوس ها نيز همين و در اجتماعات چند نفره باز همين صـحـبـت مـى شـود و يكى كه
نمی دونم چطور صداشون می کنی؟ امام، رهبر، آقا،مقام معظم رهبری، آیت الله، سید ، مولا و...